Howard Gardner to amerykański psycholog, który w roku 1983 przedstawił teorię tzw. Inteligencji Wielorakiej (ang. multiple intelligences). Zrewolucjonizował on tym samym dotychczasowe rozumienie pojęcia: Inteligencja. Wg. Gardnera każdy człowiek posiada wszystkie rodzaje inteligencji, rozwinięte w różnym stopniu. Inteligencje te tworzą niepowtarzalny profil. Profile  te są dynamiczne i zmieniają się w trakcie życia. Wszystkie inteligencje współpracują ze sobą i można je rozwijać poprzez różnorodne ćwiczenia. Howard Gardner podzielił Inteligencję na aż 8 odrębnych bloków:

1. Inteligencja logiczno – matematyczna – którą charakteryzuje wrażliwość oraz zdolność do dostrzegania wzorców logicznych lub liczbowych oraz zdolność prowadzenia długiego ciągu rozumowania.
2. Inteligencja językowa – którą charakteryzuje wrażliwość na dźwięk, rytmy i znaczenie słów oraz wrażliwość na różne funkcje języka.
3. Inteligencja przyrodnicza – którą charakteryzuje wrażliwość na różnice pomiędzy gatunkami oraz zdolność do subtelnej interakcji z żyjącymi stworzeniami.
4. Inteligencja muzyczna – którą charakteryzuje wrażliwość na rytmy, wysokość i barwy dźwięków, ich rozumienie i zdolność do tworzenia, a także rozumienie form ekspresji muzycznej.
5. Inteligencja przestrzenna – którą charakteryzuje umiejętność trafnego postrzegania świata i analizowania swoich pierwotnych spostrzeżeń.
6. Inteligencja kinestetyczna – którą charakteryzuje umiejętność kontrolowania własnych ruchów ciała i zręczność w radzeniu sobie z przedmiotami.
7. Inteligencja interperosnalna – którą charakteryzuje umiejętność dostrzegania i właściwego reagowania na nastroje, temperament, motywacje i pragnienia innych ludzi.
8. Inteligencja intrapersonalna – którą charakteryzuje łatwy dostęp do własnych uczuć, umiejętność ich rozróżniania oraz polegania na nich przy kierowaniu swoim zachowaniem, a także znajomość własnych mocnych stron, słabości, pragnień i inteligencji.

Wiele placówek szkolnych oraz przedszkolnych w naszym kraju już od 2008 roku korzysta z teorii inteligencji wielorakiej. Placówki edukacyjne poprzez dostosowanie form, metod pracy, zabaw i propozycji zajęć adekwatnie do zainteresowań i zdolności dzieci pomagają w rozwijaniu różnorodnych inteligencji u swoich podopiecznych. Ważne jest tworzenie przestrzeni edukacyjnej w realizacji twórczych pomysłów, stymulowanie wszystkich dziedzin aktywności dzieci, rozwijanie potencjału intelektualnego dzieci i budowanie w nich motywacji do nauki. Są to główne cele, które przyświecać powinny placówkom przedszkolnym i szkolnym, realizowane w oparciu o ścisłą współpracę pomiędzy dzieckiem- rodzicem-a miejscem jego edukacji.